เขียนถึงตัวละครซีรีส์ปรมาจารย์ลัทธิมาร

จินกวงเหยาเป็นตัวละครที่ได้รับความเกลียดอย่างล้นหลาม แอดก็เป็นหนึ่งในนั้น ที่ตอนดูเอาแต่กระโกนแหกปากด่าอิเหยาๆตลอดเวลา แต่.... หลังจากซีรีส์จบ อารมณ์สงบ สติคืนสู่ร่างปกติ มานั่งวิเคราะถึงตัวละครตัวนี้ แอดคิดว่าตอนจบ ซีรีส์ทำได้ดีมาก แม้ตลอดมาจะทำให้คนโกรธเกลียดหมิงเหยามาตลอดแบบไม่น่าให้อภัยได้ ตอนสุดท้ายกับคลี่คลายอารมณ์คนดู เรียกว่าอโหสิกรรมให้อย่างเต็มใจ อาเหยา เป็นคนฉลาดมีไหวพริบ มีความสามารถ แต่ด้วยชาติกำเนิดทำให้ถูกคนดูถูก ดูแคลนมาตลอด และสิ่งที่เป็นปมในใจที่ไม่อาจแก้ไขได้ สำหรับเหยาก็คือเรื่องของพ่อตนเอง อาเหยาโดนกระทำสารพัด เกินกว่าคนๆหนึ่งจะยังยิ้มรับได้ แต่นางทำได้ จริงๆเนื้อแท้ดั่งเดิม ถ้านางได้รับความรักการเลี้ยงดูอบรมสั่งสอนที่ดี หรือได้รับความรักจากพ่อสักนิด ขอแค่สักนิด ไม่รักก็แค่อย่ารังเกียจขนาดนี้ นางอาจไม่ทำเรื่องเลวร้ายถึงขนาดนี้ ไม่ง่ายเลยที่จะอยู่ท่ามกลางคนมากมายที่คอยแต่ดูถูกถากถางด้วยคำด่าที่แรงๆ ด่าถึงชาติกำเนิดด่าถึงแม่เลยนะ อาเหยาได้แต่ก้มหน้ายอมรับ ทำดีแค่ไหนไม่เคยได้ดี เหมือนกับคำพูดของหมิงเหยาที่ว่า "ข้ายิ้มให้ทุกคน แต่ทุกคนกับเมินและดูถูกเหยียบย่ำข้า" เอาจริงๆชีวิตนางเจ็บปวดนะ เจ็บมากด้วย เหมือนเด็กมีปมมานานสะสมจนโตกลายเป็นอาการเก็บกดทางจิต แบบไม่รู้ตัว อาเหยาทำผิดมามากมายเกินกว่าจะให้อภัยและปล่อยรอดให้มีชีวิตต่อไปได้ เพราะนางฉลาดและดูเป็นพิษภัยเกินไปด้วยแหละ ตอนจบของซีรีส์การที่ให้หมิงเหยาตาย ด้วยมือซีเฉินอย่างไม่ตั้งใจ (จริงๆนางไม่ตายด้วยกระบี่แต่ตายด้วยตัวเอง) คิดว่าเป็นสิ่งที่ดีที่จะทำให้คนดูยอมปลดปล่อยและอภัยให้อาเหยาได้อย่างหมดใจ เพราะสุดท้ายแล้วหมิงเหยาก็ยังคงดีกับซีเฉินเสมอ และที่ผ่านมาก็ดีและจริงใจต่อซีเฉินด้วยใจจริง และอาเหยาก็ดีต่อซู่เซ่อลูกน้องคนสนิทด้วยความจริงใจ นั่นแสดงว่าจริงๆหมิงเหยาเบื้องลึกของจิตใจยังมีความอ่อนโยนแบบมนุษย์คนธรรมดาทั่วๆไป มีโกรธ เกลียดแค้น และรักเป็น ไม่ต่างจากคนอื่นๆ แต่เลือกทางเดินผิดเอง เพราะชีวิตไม่เคยได้รับการยอมรับ จึงพยายามทำทุกทางเพื่อให้ตนเป็นที่ยอมรับ แต่สุดท้ายก็ถูกด่าประนามว่าเป็นลูกนางโลมอยู่ดี... สำหรับเราคิดว่าตัวละครตัวนี้ มีชีวิตที่น่าสงสารน่าเวทนามากๆ ดีแค่ไหนคนก็ด่าแถมพ่อแท้ๆไม่เคยดีด้วยแม้แต่นิดเดียวทั้งที่พยายามทำให้ทุกสิ่งทุกอย่าง แต่ถ้าอาเหยารู้จักปล่อยวาง ไม่เลือกเดินผิดทางเช่นนี้ ใช้ความฉลาดของตนในทางที่ถูก อย่างน้อย อาเหยาจะมี ซีเฉิน ที่ดีและจริงใจต่อเหยาจริงๆ และจริงๆ เนี่ยหมิงเจวี๋ย ก็ดีและเชื่อใจอาเหยาถึงแต่งตั้งให้เป็นรองแม่ทัพร่วมสาบานเป็นพี่น้อง แต่ก็นั่นแหละ มีแค่ต่ำแหน่งแต่คนอื่นก็คอยแต่ดูถูกเหยียบหยามตลอดเวลา มันคงเป็นสิ่งที่พลักดันให้อาเหยาตัดสินใจเลือกทางผิดๆ เพราะต้องการเป็นที่ยอมรับของผู้อื่น จึงต้องอยู่เหนือผู้อื่นให้ได้ โดยไม่สนใจวิธีการว่ามันจะเลวร้ายแค่ไหน ตัวละครนี้สอนอะไรให้ชีวิตเรามากมายจริงๆ ลองไปคิดูค่ะ

**ความในใจถึงหมิงเหยา ขอให้สู่ภพภูมิที่ดี เกิดมาดีกว่านี้ ให้มีครอบครัวที่อบอุ่นมีพ่อแม่ที่รักและใส่ใจ มีเพื่อนมิตรสหายที่ดี ไม่เป็นเช่นชาตินี้ แต่จงจำไว้ว่าคนเราเลือกเกิดไม่ได้ เกิดในที่ต่ำจิตใจไม่จำเป็นต้องต่ำ ถ้าใจเราอยู่สูง ใครก็เหยียบย่ำมันไม่ได้ และคนดีย่อมเจอคนดีเข้าสักวัน ลาก่อนจินกวงเหยา

#จูจ้านจิ่น #หมิงเหยา #จินกวงเหยา #ปรมาจารย์ลัทธิมาร #เฉินฉิงลิ่ง